O CZYSTOŚCI PANIEŃSKIEJ X. Leon Gąsiorowski 1899 r. REPRINT

X. Leon Gąsiorowski

O CZYSTOŚCI PANIEŃSKIEJ,

ŚRODKACH DO JEJ ZACHOWANIA I GRZECHU PRZECIWNYM TEJ CNOCIE

WIERNY REPRINT Z ROKU 1899

Czystość może być uważana w dwojakiem znaczeniu: w ogólnem i ścisłem. W ogólnem oznacza stan duszy wolny od wszelkiej miłości i rozkoszy nieporządnej. W tej to myśli św. Augustyn mówi, że czystość duszy polega na porządnej miłości, przekładającej rzeczy wyższe nad niższe. O tej czystości pisze św. Paweł Ap.: „Gorąco was miłuję gorącą miłością Bożą. Bom was poślubił czystą panną stawić jednemu mężowi, Chrystusowi” (2 Kor. 11, 2). Ściśle zaś wzięta czystość, jest to cnota, powściągająca pożądliwość rozkoszy zmysłowej.

Czystość jest trojaka: małżeńska, wdowia i dziewicza.

Czystość małżeńska polega na zamknięciu pożądliwości w granicach, prawem Bożem i zdrowym rozsądkiem wskazanych. Czystość wdowia jest to cnota, powstrzymująca po ustaniu małżeństwa, od wszelkich rozkoszy zmysłowych. Czystość dziewicza polega na bezwzględnem i całkowitem unikaniu wszelkiej rozkoszy cielesnej.         Fragment książki