ZESTAW DWÓCH TOMÓW ŻYCIORYS ŚW. DE CHANTAL tom 1 + tom 2 Żywot św. Joanny de Chantal Ks. Bp. Bougaud REPRINT 1912 r.

Ks. Biskup E. Bougaud

ŻYCIORYS ŚW. JOANNY DE CHANTAL

TOM PIERWSZY + TOM DRUGI

REPRINTY 1912 R., 1914 R.

Przedstawiamy Państwu pierwszą i drugą część rewelacyjnej książki, w której jasno i wyraźnie rysuje się posiadanie przez jej Bohaterkę - św. Joannę - cnót w stopniu heroicznym. Tych cnót, które w procesie kanonizacyjnym przeprowadzanym wg tradycyjnych zasad były niezbędne do wykazania u kandydata na Ołtarze. Zapewniamy, że tę książkę przeczytają Państwo jednym tchem!

TOM PIERWSZY:

Z Przedmowy Autora:

Przedziwna ta kobieta posiadała istotnie w najwyższym stopniu cnotę mocy, której brak daje się dotkliwie odczuwać wśród dzisiejszych pokoleń. Kolejno córka, małżonka, matka, pani domu, kobieta w świecie żyjąca, roztaczająca urok na całe otoczenie, jeszcze w młodym wieku wdowa, potem zakonnica i fundatorka 80-ciu domów, oraz kierowniczka tychże, posuwała zawsze i wszędzie swoje męstwo aż do heroizmu. Jej dusza żyła poświęceniem, a ofiary, które Bogu składała, były tak wielkie, że ich świat nie mógł pojąć i gorszył się niemi.

Za to zachwycała niemi Świętych. Św. Franciszek Salezy pisze: „Znalazłem w Dijon to, czego Salomon na próżno szukał w Jerozolimie, to jest „niewiastę mężną” w osobie pani de Chantal”. Św. Wincenty a Paulo posunął się dalej w pochwałach i odmalował taki portret Świętej, że wydawałby się przesadnym, gdyby prawdomówność tego Świętego nie była powszechnie znaną. Po wielu pochwałach zapewnia, że kierując przez dwadzieścia lat duszą Matki de Chantal, nie zauważył w niej żadnych niedoskonałości. Podobnież Kościół, ten nieomylny sędzia, potwierdza te pochwały, podnosząc w Joannie głównie cnotę mocy, która sprawiła, że tak umiała nad sobą panować wśród wszystkich zmienności tego życia. Ta cnota przedziwnej mocy, – to najpiękniejszy rys jej charakteru, to przyczyna jej powołania, to promień, którym roztacza szeroko światło w 16-tym wieku, to cecha, zapewniająca jej wybitne stanowisko w świetnym poczcie współczesnych Świętych.

(…) wyposażył ją Bóg hojnie swemi łaskami, dał jej głośne imię, piękny majątek, kochanego i godnego męża, czworo dobrych i miłych dziatek, a to wszystko dał jej na to, aby kiedyś, gdy te słodkie i mocne więzy mężnie skruszy, uznał świat w tej ofierze jej – potęgę Bożą. Aby obudzić w niedowiarkach jeszcze większy podziw dla tej Świętej, zsyła Bóg na nią ciężkie cierpienia i krzyże. Jako małżonka traci młodo męża, jako matka patrzy kolejno na śmierć prawie wszystkich swoich dzieci i wnuków, w Zakonie ulega na ciele chorobom, a na duszy doznaje ciężkich udręczeń i pokus. Świat, niedawno ją uwielbiający, powstaje przeciwko niej. Jako fundatorce stawia niepokonalne przeszkody i obrzuca ją potwarzami. To wszystko nie zdołało jednak zniechęcić, ani zgnębić tej mocnej Służebnicy Bożej. Jej wielkie serce po pięćdziesięciu latach ciągłego męczeństwa staje przed nami w całym blasku mocy i męstwa, zasługujących na miano, przez Ducha Świętego dane: „niewiasty mężnej”.

(…) Gdy Joanna zakończyła swe długie, siedmdziesięcioletnie życie, składające się z jednego pasma ofiar, św. Wincenty a Paulo widział jej duszę, unoszącą się do Nieba, nie pod postacią gołębicy, jak to często czytamy w żywotach Świętych, ale pod postacią ognistej kuli. Widocznie chciał Pan Bóg przez to pokazać, że ogień miłości Bożej strawił serce tej niezrównanej niewiasty.

TOM DRUGI:

 O tym, jak po opuszczeniu świata św. de Chantal ciężko zachorowała na wieść o śmierci najbliższych jej osób; jak – będąc zakonnicą – dbała o majątek swego potomstwa i jak wykonywała obowiązki matki i babci; jakiego kierownika duchowego wskazał św. Joannie św. Franciszek Salezy przeczuwając swą bliską śmierć; jaka plotka pozbawiła wszelkich środków utrzymania siostry Zakonu Nawiedzenia; z powodu jakiego przewinienia Matka de Chantal całowała siostrom nogi i jadła obiad na ziemi oraz jak – jako przełożona – karciła różne przewinienia swoich sióstr; jakie pragnienie, które uczuła ś. Joanna, zostało niezwłocznie opisane w listach do św. Franciszka Salezego i które do głębi ją przeraziło; do czego doprowadziło jedną z świątobliwych współsióstr oddanie się pod kierownictwo duchowe nieszczęśliwego i skrajnego Opata; do którego bohatera niniejszej książki można przypisać słowa św. Franciszka „czysty jak anioł, a pyszny jak szatan”; w jaki sposób św. Franciszek i św. de Chantal różnili się nad rozeznaniem powołania jednej z sióstr; jakie wydarzenie spowodowało ogólne wzburzenie w Moulins, prowadzące do zaaresztowania w zamku przez mieszkańców jednej z sióstr zakonnych; co spowodowało, że dom w Moulins, trzeci z rzędu w Zakonie, zaczął się chylić ku upadkowi – dowie się miły Czytelnik w drugiej części Życiorysu św. Joanny de Chantal. Autor opisuje tutaj także, jakim sposobem św. Joanna dokonywała różnorakich wielkich dzieł, jakimi sposobami usuwała nadużycia, leczyła dusze, utrzymywała Zakon w karności i gorliwości – a wreszcie, w jaki sposób Jej świątobliwość została przez Pana Boga objawiona ludziom? Jakimi przedziwymi cnotami zajaśniało Nawiedzenie na początku swego istnienia? Jakie cudowne zjawisko, trwające dwa lata, związane było ze starym Brewiarzem św. Framciszka po jego śmierci oraz co stało się z sercem tego Świętego i jakim cudem byli zachwyceni ci, którzy oddawali cześć tej Świętej Relikwii? Czy św. de Chantal doczekała się końca procesu kanonizacyjnego św. Franciszka, którego była ważnym świadkiem oraz jakimi cudami Pan Bóg objawiał świętość św. Franciszka? Czy ciało jego uległo zepsuciu – o tym także przeczyta tutaj miły Czytelnik. Dowiemy się tutaj jeszcze, w jak wielkim stopniu cnota pokory jaśniała w św. de Chantal i dlaczego z tego powodu popadła w spór z siostrą przełożoną; jakie były jej wewnętrzne udręczenia, których doświadczała pod koniec swego życia oraz ile lat trwało jej konanie; na koniec, która niewiasta, w nagrodę za swe heroiczne cnoty, miała dostąpić tej łaski, że na jej rękach nasza Święta oddała Bogu swoją piękną duszę; przeczytamy tutaj, co trzymała w rękach św. Joanna gdy oddawała duszę Bogu oraz jakimi słowami zakończyła swoje ziemskie życie; na samym końcu dowiemy się, jak po śmierci św. de Chantal, Pan Bóg objawiał swoją potęgę przez liczne cuda powiększające jej cześć. Nim przewrócimy ostatnią stronicę, posiądziemy jeszcze wiedzę, jaki błąd teologów wynikający z nowego dekretu papieża Urbana VIII spowodował przeszkodę w rozpoczęciu jej procesu kanonizacyjnego.